Nazywam się Katarzyna Wnorowska – Pietrzak, jestem nauczycielem – hipoterapeutą z wieloletnim doświadczeniem w zawodzie, a także oligofrenopedagogiem  i specjalistą z zakresu edukacji i rehabilitacji osób z autyzmem.

Co roku Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy, w którym pracuje obchodzi Dzień Autyzmu podejmując inicjatywy, które propagują wiedzę w kwestii autyzmu. Włączamy się w globalną akcję „Zaświeć się na niebiesko”.

W związku z powyższym chciałabym Państwu przybliżyć Wpływ Hipoterapii na osoby z autyzmem. Proszę mi wybaczyć nie będę rozprawiać o naukowym podejściu do tematu ponieważ informacji na ten temat można znaleźć bardzo dużo w dobie dzisiejszego rozwoju cywilizacji.

Chciałabym Państwu tym razem przybliżyć pokrótce własne spostrzeżenia jako terapeuty prowadzącego ten rodzaj zajęć, współmierne do spostrzeżeń i osądów moich kolegów/ koleżanek „po fachu”…

 

Zajęcia hipoterapii, przebywanie z koniem, praca w stajni daje osobom z autyzmem wiele pozytywnych doświadczeń, które w dużej mierze zaspokajają ich potrzeby. Czyszczenie konia, przy którym następuje ogromna stymulacja czuciowo-ruchowa i poczucie sprawstwa wiąże się także wieloma doznaniami sensorycznymi (zapach, odgłosy, dotyk, ruch, przestrzeń, wszystko to sprawia, że mózg jest bombardowany wieloma pozytywnymi doznaniami). Ćwiczenia wykonywane na koniu, jazda konna, poruszanie się konia w różnych chodach po różnych płaszczyznach… to bardzo bogata stymulacja sensoryczna. Wszystko to wpływa na poprawę funkcjonowania układu krążenia, układu oddechowego i poprawę funkcjonowania psychicznego, bo najważniejsze w tym wszystkim jest poczucie własnej wartości, duma, że się siedzi wysoko na końskim grzbiecie. Dosiadanie konia, możliwość powodowania nim są źródłem satysfakcji i wielkiej radości. Obcowanie z koniem i innymi osobami w stajni jest szansą na zaspokojenie potrzeby współrelacji. Sprzątanie stajni, karmienie konia, zabiegi pielęgnacyjne, sprawiają, że osoby z autyzmem mogą zakorzenić się w realnym świecie. Zajęcia hipoterapii często stają się ulubionym zajęciem ale także źródłem odprężenia dla osób z autyzmem. Tu dzieci uczą się miłości do koni, zaspokajania własnych potrzeb, spędzania wolnego czasu a czujne oko terapeuty pomaga rozpoznawać i  nazywać emocje. Terapeuta ukazuje jak zaspokajać swoje potrzeby w sposób akceptowalny społecznie. Koń jest ogromnym motywatorem w tym całym procesie, motywuje do wykonywania różnych zadań, które wykonywane przy stoliku nie są już tak atrakcyjnym zajęciem. Tutaj poprzez zabawę następuje korekcja np. patologicznych wzorców postawy oraz schematów ruchu, poprawa poczucia równowagi, poprawa koordynacji wzrokowo – ruchowej, zmniejszenie często wzmożonego napięcia mięśniowego, wydłużenie czasu koncentracji na zadaniu, poszerzanie wiedzy nt. otaczającej rzeczywistości, wzbogacenie zasobu słownictwa, doskonale kształtuje się umiejętność naśladownictwa. Współterapeuta Koń pozwala na objęcie działaniem stymulacyjnym całą osobowość dziecka, zarówno pod względem fizycznym, umysłowym i psychicznym. Pozwala to często na odblokowanie ograniczeń.

Zajęcia często bywają prowadzone na otwartej przestrzeni (las, park) co również ma bardzo pozytywny wpływ na terapię. Otaczająca przyroda, odgłosy natury, gra światła, różnorodność ukształtowania terenu, wpływają bardzo pozytywnie na poprawę samopoczucia, koją estetycznymi doznaniami, rozluźniają a kiedy potrzeba potrafią wzmagać koncentrację uwagi. Konne wycieczki wykorzystywane są w terapii zaburzeń neuro-senso-motorycznych, zaburzeniach lateralizacji, orientacji w przestrzeni, schemacie swojego ciała, uwagi i pamięci. Zajęcia na koniu w zetknięciu z pięknem otaczającej przyrody dają poczucie swobody, które nie kojarzy się w ogóle z sytuacją terapeutyczną. Otoczenie przyrodnicze angażuje wszystkie zmysły jednocześnie nie doprowadzając do  przeciążenia systemu poznawczego. Pozwala również na poznawanie przyrody, obserwację zachodzących w niej zmian. To przestrzeń idealna do pracy nad emocjami osób z autyzmem. Podsumowując hipoterapia podnosi ogólną kondycję fizyczną osób z autyzmem, normalizuje napięcie mięśniowe, poprawia koordynację i zdolności motoryczne, wpływa na lepszą orientację w przestrzeni i schemacie własnego ciała, stymuluje i normalizuje czucie powierzchowne i głębokie. Zwiększa poczucie własnej wartości, podnosi motywację i akceptację procesu terapeutycznego, zmniejsza zaburzenia emocjonalne. Wpływa na stymulację z odbiorem wrażeń zmysłowych, stymuluje pamięć, wzmaga koncentrację uwagi, poprawia percepcję wzrokowo-słuchową, stymuluje myślenie logiczne oraz mowę, a także pomaga w nabywaniu nowych umiejętności i wiedzy.  

Pokrótce sformułowana przeze mnie wypowiedź nie wyczerpuje tematu, jednak należy stwierdzić, że zajęcia hipoterapii sprzyjają wystąpieniu pozytywnych zmian u osób dotkniętych autyzmem. Cieszy mnie fakt istnienia ośrodków w których prowadzone są zajęcia hipoterapii gdzie spełniają one zarazem  funkcję rehabilitacyjną, rewalidacyjną, terapeutyczną oraz uspołeczniającą i usprawniającą. Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Braniewie jest w gronie ośrodków, które w swojej ofercie terapeutycznej serwują swoim podopiecznym tą formę terapii. Zachęcam Państwa do zapoznania się z bogatą ofertą zajęć terapeutycznych  naszego Ośrodka.

                                                                                                                         mgr Katarzyna Wnorowska - Pietrzak